Gewassen hebben minder stikstof nodig als ze meer ammonium rondom hun wortels hebben. Veredelaars werken daarom aan gewassen die met stoffen uit hun wortels de stikstof in ammoniumvorm houden. Over vijf jaar worden de eerste tarwerassen met deze eigenschap op de markt verwacht.
Veredelaars werken aan gewassen die stikstofverliezen actief tegengaan. Wortels van deze gewassen scheiden stoffen uit, die de omzetting van ammonium in nitraat beperken. De stoffen – ze worden nitrificatieremmers genoemd – remmen de bodemorganismen die voor dit omzettingsproces verantwoordelijk zijn.
Een groter aandeel ammonium in de grond is gunstig voor het milieu. Ammonium is in de grond namelijk minder mobiel dan nitraat dat kan wegsijpelen naar het grondwater en in het drinkwater kan belanden. Bovendien kan nitraat door bacteriën in de grond worden omgezet in lachgas, een krachtig broeikasgas. Of gewassen zelf ook baat hebben bij een hoog ammoniumgehalte in de grond is echter nog onvoldoende onderzocht, zo blijkt uit een analyse van het populair-wetenschappelijke tijdschrift Plant nutrition courier.
Wetenschappers zoeken al tientallen jaren naar mogelijkheden om de benutting van stikstof door gewassen te verbeteren. Hierdoor zou de bemesting met stikstof omlaag kunnen en verminderen de verliezen naar het milieu. Eén van de mogelijke maatregelen is het toevoegen van synthetische nitrificatieremmers aan meststoffen. Biologen hebben grassoorten ontdekt die natuurlijke varianten van deze nitrificatieremmers in hun wortels hebben. Veredelaars hebben deze eigenschap naar tarwe overgebracht. De eerste tarwerassen met deze nitrificatieremmers worden over vijf jaar op de markt verwacht. Onderzoek naar mais en rijst met deze remstoffen in de wortels is in volle gang. Wetenschappers hebben hoge verwachtingen van gewassen die natuurlijke nitrificatieremmers uitscheiden.